Allah aşkına şu resme iyi bakın;

12 Eylül’ün idam ettiği şehit Mustafa Pehlivanoğlu’nun babası Necmi Pehlivanoğlu için cenaze namazına niyet edilmiş.

Allah aşkına iyi bakın kimler var tabutun başında.

***

Hani nerede o referandum için Mustafa abimi istismar etmeye kalkan “evet´çiler? ” Allah, kitap, din ve iman diyerek milleti kandıran din istismarcıları neredeler?

Nerede “evet” deyince 12 Eylül’ü yapanları yargılayacağız diyenler? Bırakın yargılamayı methiyeleri çıktı ortaya. Meğersem “evet’ler” hırsızlığı, yolsuzluğu ve rüşvetçiyi kollamak içinmiş. Meğersem “evet’ler” ülkenin bölünmesine yol açmak ve ülkenin doğusuna bir paralel yapı inşa etmek içinmiş.



Hani nerede artık pazarlarda bile yer bulamayan o “eskimişler?” Namusunu, iffetini ve değer taşıyan her ahlaki taraflarını pazara çıkaranlar neredeler? Yoklar değil mi? İyi bakalım şu resme?



Hani nerede her sıkıştıklarında bu ülkücüler “nerede” diye bağıranlar? Sokaklara çıkarak benim gençliğimi oyuna getirip sinsice el ve avuçlarını okşamak isteyenler neredeler?



Şehit Mustafa Pehlivanoğlu’nun annesine yazmış olduğu mektubu siyasi çıkarları için timsah gözyaşlarıyla okuyanlar neredeler? Ne demişti şehidimiz annesine mektubunda: “Şunu hiç bir zaman unutmasınlar ki, Mustafa'lar ölür, Allah davası ölmez, milliyetçilik yaşar.” Bu duygu dolu mektubu okurken bu cümleyi bile okumaya cesaret edemeyenler neredeler?

***

Bak gönüldaşım, iyi bak bu resme!



Yok başka işte; bir sen, bir ben, bir de Allah’ımız var bizim.

Yurt belli, yuva belli, Lider ve kadro belli! El alemin oyunlarına gelerek ayrı düşmemek lazım artık. Bak cenazemize ve gör gerçeği! Fitne, fesat ve her türlü kahpelik bizim üzerimize. Uyanık olalım, akıllı olalım, davamızda samimi olalım ve oyunlara gelmeyelim.



Sen düşersen, kolundan tutacak benim. Ben düşersem kolumdan tutacak sensin.

Şehitlerimizin aşkına, Başbuğ Türkeş aşkına, ve her şeyden evvel Allah aşkına saflarımızı sıkı tutalım ve aramıza insan gibi görünüp, fakat aslında şeytan olanları almayalım!



Ve şunu da kabul edelim artık. Bizler beş parmağı geçmeyiz. Bırak o etraftaki kuru kalabalıkları. Bırakalım boş lafları. Bırakalım o zaman zaman başkalarının ağzıyla konuşmayı.



Allah aşkına şu resme iyi bak!

Neleri anlatmıyor ki bu resim.

Bu resim ahde vefa’yı, vicdanı, şefkati ve daha neleri göstermekte.



Bak daha bir sene olmadı. Şehidimin annesi Zeynep annemiz vefat ettiğinde de sen ve benden başka kimse yoktu. Bugün şehidimin babası Necmi babamız vefat etti ve yine sen ve benden başka kimseler yok.



Ah be ülküdaşım bu resmi iyi bir okusak inan çok şeyi çözmüş olacağız.

Bir resim işte neleri anlatıyor. Halen onu anlamakta zorlanacak mıyız?



Murat Gedik, 2 Haziran 2014

E-posta: muratgedik@muratgedik.nl