Şehitlik her kula nasip olmaz!

Her türü ile küfür, ağlarını ağır ağır örüyor...

Ehl-i Küfre yaranmaya çalışanlara lânet olsun.

Hani demem odur ki; Zâlimleri övenler de zâlimdir.

Bazen unutsak da... Bir gün gelecek ve her şey bitecek...

Hani demem o ki; ‘ifrat’ ve ‘tefrit’ her zaman tehlikelidir.

Korkaklar ve dünya-perestler şehitliği düşünemezler bile!

Şerefsizler için 'şeref' kavramının kıymet-i harbiyesi yoktur!

Anladım ki; Öyle zaman olurmuş ki; düz yolda da sürçermiş insan…

Ağlayabilirsen ne mutlu sana... Çünkü gözyaşı herkese nasip olmaz.

Biz zahir ile hükmederiz ama ‘Görüntü’ bazen işin aslını göstermez...

Anladım ki; kaçan balık, büyük, kör ölünce de badem gözlü olurmuş...

Şimdiye kadar bilmiyordum... Demek ki şarkıların da vakti geliyormuş...

İnananlar için Allah büyük, insanlar küçük ama bazıları daha da küçük...

Hani demem odur ki; Aklı olmayanların hiç bir dert veya problemi olmaz!

Her fırsat düştüğünde geriye dönüp bir ‘muhasebe yapmak’ her zaman iyidir.

Evet, evet... Fakirlik, fakir olan için bazen iyidir; çünkü hiç dolandırılamazlar...

Evet azizim evet... Öyle zaman olur ki çok bilenler, 'bilgi zehirlenmesi'ne uğrar.

Bazıları alınmasın! Facebook’ta yaptığım tüm paylaşımları kendime yapıyorum.

Hani demem odur ki; Bazen, bazılarının düşmanları, onların en yakınlarındadır...

Hani demem odur ki; Zâlimleri övenler de zâlimdir, onlara sempati besleyenler de...

Bindikleri treni beğenmeyip inenler, indikleri treni bile mumla arasalar bulamazlar…

Vehimli, gölgesinden şüphelenen ve aşırı şüpheci kişilerden ne köy olur ne kasaba...

Bir zamanlar akıllı bir Meczup şöyle demişti: Tüm balonlar patlamaya mahkûmdur.

Yılların tecrübesi ile öğrendim ki; edepsizlerin edepli davrandıkları mekân yoktur!

Memleketimiz maşallah çok verimli. Aşk’ın olduğu gibi, her şeyin bir ‘iktisatçı’sı var…

Maddî veya manevî tabusu olanların üzerine gitmek, nefretten başka bir şey sağlamaz!

Hani diyorum; Uzayda yaşıyormuş gibi ayakları yere bir türlü basmayanlara acıyorum.

Başkalarının dolmuşlarına binenler, kısa süre sonra, pişmanlıkla, inmek zorunda kalırlar.

Kim bilir, belki de herkes farkında değildir. Her anımız biraz daha yaklaşıyor ebediyete...

Şu imtihan arenasında hiç bir nimet, yan yatarak elde edilemez. Külfetsiz nimet gelmez.

Dün, geçti... Yarın meçhul... Bugünü değerlendirmek gerek. O günü beklememek... O gün var ya o gün... O gün herkesin kendi derdinden başka ilgilenecek hiç kimse olmayacaktır.