09 Mayıs 2010 Pazar, 00:32



Bir vuslat hikâyesidir bu aslında

İçimi sızım sızım sızlatan

İyi değilim dostlar bu aralar

Bir Kerkük akşamında tutsak kaldım



Kulağımda Telaferden Tuz dan patlalamalar

Kaldıramadım başımı Kafkaslara

Bir Karabağ feryadı yıktı ezdi beni

Kayıp çocuğunun yerini soran analarda

İyi değilim bu aralar dostlar

Ata yurdumdan Uygur haykırdı bana

Ölüyorum kavim kardeş yetiş diye

Atalarım Çin seddini aşardı da

Elime bayrak alıp haykıramadım

Milyonlarca meydanlarda olamadım

Ah bu acı dayanılmaz canlar

Akdeniz de bir ceylan yavrusu Kıbrıs

Beşparmaklarda şehitlerim durur da

Masada imza atanlara hesap soramadım

Bin atlı geldi sardı etrafımı Balkanlardan da

Hep elveda dedim Üsküp ve dahi ötesine

Ve unutulmuş nazlı gelindir Kırım

Sürgünden feryat etti bir Tatar bebeside

Başımı kaldırıp varamadım acılara

Dört yan Üç kıta da Türkçe sesler

Bir hilal rüzgâr bekler

Ağlayan analar ölen bebekler

Huzuru mahşerde hesabını bekler

Bir unutulan destanların hikâyesidir bu

Ergenekon’da demirin örs de sesi

Manas ta gerilen bir yaydır bu ses

Unutulan unutturulan Orhun yazıtlarındaki mana

Şimdi uzaklardan atlılar koşar

Çanakkale’den feyiz almış yiğitler

Dumlupınar’da fırtına süvariler

Hesap sorar bize şimdi şehitler

Vurulsa ah yenide Mehterler

Cenke tutulsa şanlı yiğitler

Ne yazık mazide artık o zamanlar

Vuslat akşamlarındayız uyutulmuşuz

Yıkılırken Türkün kaleleri tek tek

Sıcak yataklarımızdan bakmışız

Şimdi bir Kerkük akşamındayız

Uzaklardan sesler var Doğu Türkistan dan

Ve Dedem Korkut geldi söz söyler gene

Uyan ey Oğuz boylum uyan

Bastığın şehit toprağı aşkına

Vermem bu canı namerde

Ya sen gel al canımı dindir acımı

Ya da yetiş kan kardaşının imdadına..



Güngör Yavuzaslan