19.03.2010

Türkiye’nin hinterlandında oluşan değişimler, bölgede yeni insani kriz alanları oluşturmuştur. Kimi zaman esaretten kurtuluşa bağlı olarak yaşanan özgürleşme, çoğu zamanda işgaller, önemli toplumsal hareketleri de beraberinde getirmiştir. Farklı sebeplere dayandırılsa da insanların ülkelerini terk etmelerinin temel nedenlerini;

1) ülke içinde yaşanan terör ve şiddet,

2) insanların taleplerinin ülke içinde karşılanmaması

3) Haksız gözaltılar, keyfi tutuklamalar, işkence ve infazlar

4) ülke içerisinde muhtelif kesimler arasında başlayan mücadele şeklinde sayabiliriz.

İnsanların yaşadıkları evlerini ter etmesini daha da genellersek, iç kaynaklı nedenler, dış kaynaklı nedenler de diyebiliriz. Her ne sebeple olursa olsun bu mücadelelerin göçlerin yaşandığı ülkelerin halkına çok ağır faturası olmuştur.

Fiili işgale dayalı olarak gerçekleşen sivil ölümler ve yaralanmalar geride birçok sahipsiz yetim ve dul bırakırken sadece Irak’ta 6.5 milyon çocuk yetim kalırken, 2 milyona insan ırak için de bir yerlere savrulurken bir o kadarı Suriye ve Ürdün başta olmak üzere komşu ülkelere iltica etmiştir. Ne yazık ki şu ana kadar, ne Irak’ın içinde savrulmuş insanlara, nede dışında olan Suriye ve Ürdün’de bulunan Iraklıların durumlarıyla ilgili olarak insani adımlar atılmamıştır.

Iraklı mülteciler konusunu bugüne kadar muhtelif meseleler dile getirmişti. Ancak konunun ehemmiyeti ve bölgedeki uzun vadeli insani etkileri düşünüldüğünde, daha çok çalışmaya ihtiyaç vardır. Hemen eklemem gerekir ki Suriye ve Ürdün uluslar arası Mültecilik sözleşmesini imzalamadıkları için, insani sorumlulukları dışında bu insanlara karşı hiçbir yükümlülükleri yoktur.

Abdullah Buksur

Türk Dünyası İnsan Hakları Der. Bşk.