- Usta be!

- Hayrola?

- Ben yine geldim.

- Hoş geldin de… Memlekette adam kıtlığı mı var?

- Yoo… Öyle değil…

- Nasıl?

- Son günlerin Darbe-marbe gündeminden yoruldum be usta…

- Değiştirelim bugün, olur mu?

- Tamam. Hani zaman zaman insanın kafasında deli deli sorular oluşur ya…

- Eeeee?

- Bende de öyle oluyor bugün…

- N’oluyor, nasıl oluyor yani?

- Epeyce zaman geçti, ama hiç unutamıyorum.

- Neyi?

- çok sayıda insanın olduğu Sakara'da bir Tavana isimli Kafedeydim…

- Oooo… Sen ne zamandan beri oralara gidiyorsun.

- Gitmiyorum, aslında ama… Birileri taktı koluna götürdü beni…

- Eeeee?

- Orada iken, yan tarafımızdaki masa etrafında oturan insanlar yüksek sesle sohbet ediyorlardı…

- Eeeee?

- Bir ara kulak kabarttım…

- Eeee?

- Bir de ne duyayım? Hayretler içinde kaldım. Hâlâ şoktayım!

- Ne bileyim ben? Ne duydun?

- Çok çeşitli konulardan bahsediyorlardı. Bir ara birileri, orada olmayan birinden bahsederken, ‘o benim tetikçim ve buldok köpeğim’ dedi. Bunun üzerine orada bilinen birileri de, orada bulunan birini göstererek; 'kötü mü? Bu da benim tetikçim ve köpeğim' demez mi?

- Ne var bunda? O itiraz etti mi? Ses çıkardı mı?

- Hayır! Hiçbir tepki vermedi. Hiç sesini de çıkarmadı. Hatta sırıttı.

- Öyleyse sana ne? Adam tetikçilik ve buldokluğu kabul etmişse, sana ne oluyor?

- Tamam da…

- Eeee?

- Nasıl olur da o kadar kalabalık bir insan içinde, böyle çirkin bir sıfata itiraz etmez?

- Muhatap dürüstmüş, onun için kendisine biçilen sıfata hiç itiraz etmemiş, sıfatın hakkını vermiş…

- İşte anlamadığım da bu! Diğer insanlardan da hiç itiraz eden olmadı.

- Anlaşılmayacak ne var bunda? Adamın, söyleyenin gerçekten tetikçisi ve köpeği olduğunu gösterir. Diğerlerinin itiraz etmemeleri de gerçeğin öyle olduğunu ve onaylandığını gösterir.

- Yahu hiç değilse ‘göstermelik bir tepki’ verseydi böyle âdi ve aşağılayıcı ve dahi çirkin bir niteleme ve sıfat yakıştırıldığı için…

- ‘Dürüst’ âdiler, samimidirler, hiç itiraz etmezler… O da öyle yapmış. Bir gariplik yok yani…

- Allah, Allah…

- Bu muydu kafana takılan soru?

- Evet, ama… Hâlâ cevabı bulmuş değilim… Hatta daha sonra ne oldu biliyor musun?

- Söylemezsen nereden bileyim?

- Tetikçi tabir edilen kişi bir süre önce, önemli bir yükseköğretim kurumunda Deka-müdür; ‘bu da benim tetikçim’ diyen kişi de, İstanbul’da çok önemli bir kurumun başına getirildi…

- İyi işte… Yalakalık ve yalcığın, fırsatçılığın ve rantçılığın sonucunu almışlar. Zaten bunun için köpekliğe razı olmuşlar…

- Nasıl olur böyle bir atma?

- Tamam, tamam… Sen şimdi git biraz dinlen. Olur olmaz her söz veya lâfa da kafanı takma.

- Peki, gideyim bari…

- Hadi güle güle…

- Şimdi var ya…

- Ne var?

- İçimden bas bas bağırmak geliyor: Yaşasın buldoklar ve köpek tetikçiler ve onları besleyen mahlûkat… Onlar varken birilerinin sırtı hiç yere gelmez!